Ditën e djeshme, si asnjëherë më parë, Graniti është përfshirë në debate të forta me disa prej banorëve të “Big Brother VIP”. Ai u mundua që t’u shpjegonte atyre se vendimet që ai ka marrë, në asnjë moment nuk ka pasur si qëllim që të lëndojë të tjerët e aq më pak Fifin.
Ndërkohë gjatë lojës së sinqeritetit që u zhvillua mbrëmjen e djeshme, Cana tha se nëse do t’i jepej mundësia për të ndryshuar diçka në rrugëtimin e tij aty brenda, do të ishte afrimiteti me Fifin.
Greniti shtoi se një gjë e tillë e ka penalizuar. Pas përgjigjes së tij, Fifi tha se nëse do zgjidhte një person për ta nxjerrë jashtë shtëpisë, ai do ishte vetja, për shkak se e ka penalizuar Granitin.
Menjëherë pas kësaj, të dy dolën në oborr dhe nisën të diskutonin me qetësi. Fifi i tha Granitit se ai duhet të bëjë lojën e tij i vetëm dhe se arsyeja pse tentuan ta eliminonin, ishte ajo.
Pjesë nga biseda:
Fifi: Une jam thjesht tu dasht me nejt vet edhe Iliri me Sabianin s’po dun me më pa kështu edhe erdhën.
Graniti: Nuk ke pse me nejt kshtu?
Fifi: Jo une jam vet.
Graniti: Pse me nejt vet. Këtu jena me grupin.
Fifi: Jo unë jam vet, jo me grupin.
Graniti: Krejt këna ardh vet, por është mirë… Nëse e ki komoditetin me nejt vet, unë se kam merak.
Fifi: Pse e kam une ti s’e ki?
Graniti: Shko pyt ato analistat.
Fifi: O Granit duhet me pyt veten, jo analistat.
Graniti: Ajo është. Është e qartë Fif, të dyve s’dojnë me na pa bashkë. Po ty të shofin si konkurrente të fortë edhe nuk të nominojnë, më nominojnë mu.
Fifi: Sepse ti je njeriu më i afërt i jemi edhe dojn me i hek krejt njerëzit e mi?! S’ka këtu punë mëshire o Granit. Këtu është punë me nejt une vet.
Graniti: Ti s’je vet.
Fifi: Edhe unë nesër me dal, ti met vet.
Graniti: A u përballa unë sot me të gjithë vet?
Fifi: Po.
Graniti: Edhe ti ja del me i përball të gjithë vet. Ti je ma e fortë se une.
Fifi: Pikërisht për këtë gjënë që tërë kohën po thonë ti po e mbron, unë s’ndërhyva.
Graniti: Pranaj po them vet jena secili.
Fifi: Granit e urrej hipokrizinë Granit.
Graniti: Hipokrizinë? Ça po do me thon?
Fifi: Unë nuk muj me nejt me njerëz që para 10 minutave thojnë s’dojna me nejt me ty, mas 10 minutave thojnë unë s’du me dal ti.
Graniti: Pse ty të duket ok puna e Ilirit dhe Donaldit që krijuan gjithë atë rrëmujë dhe erdhi puna që qeshin me njëri-tjetrin sikur s’ka ndodh asgjë?
Fifi: Jo, more.
Graniti: A je tu kuptu ç’ka po ndodh? Nuk kam dasht me i met hatri naj kujna dhe me e mbajt shoqninë po ky ka qenë gabim trashanik që më ka kushtu mu këtë.
Fifi: E ki në dorë vetë më e përmirësu.
Graniti: Ishalla s’osht vonë.
Fifi: Kurrë s’osht vonë.
Graniti: Eh, moj Fif, t’kish kon aq e thjesht me u var prej neve.
Fifi: Granit me mu je tu fol. Ça the më para? Kush jam une?
Graniti: Ti je Fifi, dhe unë jam Graniti me u njoft si Graniti, jo Graniti i Fifit.
Fifi: Ça duhet me bo unë që ti me kon Graniti i Granitit.
Graniti: Kurrgjo, more. Qysh jena, veçse une e kam kohën që une duhet me u marr dhe me tjerët.
Fifi: E ke pas more Granit kohën. A ta kam marrë unë? S’të kam nal kurrë. Kjo është absurd me e thon se ti e ke pas kohën se unë kam shku jam mshel 2 orë në lavanderi, në dhomë të gjumit…
Graniti: A ta thash që shumica pengohet nga kjo puna jonë bashkë. Po ty nuk munen me të nominu, mu po, se ti je e fortë. Ky është dallimi Fif, kuptoje këtë sen.
